suppuratus

suppuratus
suppūrātus, a, um qui suppure, suppurant, purulent.    - suppūrāta, ōrum, n. : Plin. plaies suppurantes.    - au fig. suppurata tristitia, Sen. : tristesse qui ronge.
* * *
suppūrātus, a, um qui suppure, suppurant, purulent.    - suppūrāta, ōrum, n. : Plin. plaies suppurantes.    - au fig. suppurata tristitia, Sen. : tristesse qui ronge.
* * *
    Suppuratus, pen. prod. Participium. Seneca. Apostumé.

Dictionarium latinogallicum. 1552.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Regardez d'autres dictionnaires:

  • suppuré — ● suppuré, suppurée adjectif Qui produit, qui contient du pus : Plaie suppurée. ● suppuré, suppurée (synonymes) adjectif Qui produit, qui contient du pus Synonymes : purulent ⇒SUPPURÉ, ÉE, adj. PATHOL. ,,Qui est le siège d une suppuration (Méd.… …   Encyclopédie Universelle

  • Suppurate — Sup pu*rate, v. i. [imp. & p. p. {Suppurated}; p. pr. & vb. n. {Suppurating}.] [L. suppuratus, p. p. of suppurare to suppurate, cause to suppurate; sub under + pus, puris, matter. See {Pus}.] To generate pus; as, a boil or abscess suppurates.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Suppurated — Suppurate Sup pu*rate, v. i. [imp. & p. p. {Suppurated}; p. pr. & vb. n. {Suppurating}.] [L. suppuratus, p. p. of suppurare to suppurate, cause to suppurate; sub under + pus, puris, matter. See {Pus}.] To generate pus; as, a boil or abscess… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Suppurating — Suppurate Sup pu*rate, v. i. [imp. & p. p. {Suppurated}; p. pr. & vb. n. {Suppurating}.] [L. suppuratus, p. p. of suppurare to suppurate, cause to suppurate; sub under + pus, puris, matter. See {Pus}.] To generate pus; as, a boil or abscess… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • suppurate — intransitive verb ( rated; rating) Etymology: Latin suppuratus, past participle of suppurare, from sub + pur , pus pus more at foul Date: 1656 to form or discharge pus • suppuration noun • suppurative adjective …   New Collegiate Dictionary

  • suppurate — /sup yeuh rayt /, v.i., suppurated, suppurating. to produce or discharge pus, as a wound; maturate. [1555 65; < L suppuratus (ptp. of suppurare), equiv. to sup SUP + pur (s. of pus) PUS + atus ATE1] * * * …   Universalium

  • suppurate — (v.) 1560s, from L. suppuratus, pp. of suppurare (see SUPPURATION (Cf. suppuration)). Related: Suppurated; suppurating …   Etymology dictionary

  • suppurate — sup•pu•rate [[t]ˈsʌp yəˌreɪt[/t]] v. i. rat•ed, rat•ing pat to produce or discharge pus • Etymology: 1555–65; < L suppūrātus, ptp. of suppūrāre=sup sup + pūrāre, v. der. of pūs pus; see ate I sup pu•ra′tion, n. sup′pu•ra tive, n. adj …   From formal English to slang

  • suppurate — /ˈsʌpjəreɪt / (say supyuhrayt) verb (i) (suppurated, suppurating) to produce or discharge pus, as a wound; maturate. {Latin suppūrātus, past participle, caused to secrete pus} …  

  • apostumer — Apostumer, et meurir, Suppurare. Qui fait apostumer et meurir, Suppuratorius. Qui est apostumé, Suppuratus …   Thresor de la langue françoyse

  • suppurate — [sup′yo͞o rāt΄] vi. suppurated, suppurating [< L suppuratus, pp. of suppurare, to form pus underneath < sup , SUB + pus (gen. puris), PUS] to form or discharge pus; fester suppuration n. suppurative adj …   English World dictionary

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”